Mumio prawiy „To jest DRAMAT! A dziewczęta z kolei na przyjęciach sobie siedzą w kucki. I płaczą. A Ty tam wiesz, czy płaczą?? Sprawdził to kto?! Może siedzieć, symulować i co? Sprawdzisz to? Nie sprawdzisz. Nie odgadnione są, tajemnicą są!”
No to, jakze wiy, ze poznoł, kie nie wiy co to poznać? To tak jakbyś się upiyroł, że mos portki, a nie wiys co to portki. Abo w portkach. Wtoz ta wtedy wiy,co mos, jak tego nie wiys!
Jedyn: A Ty co, chłopców znos?
Tromba: Jesce nie cas.
Drugi: Tobie to nic po głowie ino zbójeckie nuty.
I tak cie wej bieróm z dwók strón.
Tromba: Abo mnie zabijóm, abo ja kogosi!
Jedyn: Ale jak u was z tymi chłopami…
Tromba: Nie ze syćkimi tak samo. Ale roz kusóm obiecankami, innym razym strasóm niescęściami. A ty do cna gupiejes w środku. Obiecanki cacanki..”zrobie ta, cobyś posła owce, ka bees fcioła…” I hań ślebode ci wypominajóm.
Drugi: A może jest być inacyj.
Tromba: Chłopoki,śleboda to jest nojwięksy skarb.Bo cłek ma jóm w naturze.
Jedyn: Ale zdarzyć sie może, ze cłek się opije ślebodóm jak okowikóm jakom.
Drugi: Ba zwazaj dziewczynko, coby sie śleboda niedługo w swawole nie przeistocyła. A swawola sie plyni, jak oset w zbożu. I po casie widzis, ze więcyj tego ostu jako zbożo. Wsędy traci sie miara.
Tromba: Mnie nawet nie o to sło… Scęście to jest ludzka rzec. To jest ludzkie dobro.To musi w cłeku być, jak skarb ukryty. Haj haju talynt. I musi to mieć kozdy. I tyn co orze, i tyn co rzeźbi. Tyn co gro, śpiywa, cy buduje. A z drugiej stróny patrzęcy, óni nie musóm o tym wiedzieć, ze to majóm, ino sami musóm to w sobie wykryć. Musóm se to uświadomić, co to jest.
A muzyka jest od tego, żeby sie w głowiy nie poprzewracało, kie ślebody pod dostatkiem. W muzyce cęść dusy wychodzi na wierch.
Jedyn: Chłopcy sykowni syćka do grania?
Tromba: Ba! Kie tak grajóm, trza dązyć, coby zespół pocuł się jednym duchym. Syćka za jednego, jedyn za syćkik.
Jedyn: Ona jest cholera. Ka między dźwiękami cystóm prowde widzi.
Drugi: Ale kielo sie trza narobić coby muzyke popod swojóm duse przysposobić
Tromba: Potem to już wiys..chyć za trombe i zacnij grać. A do tutyj muzyki dołącą się inski. Jedyn prymuje. Insi ku niemu - a to sekund, a to bas. Jak Footprints! Aż Ci sama noga przytupuje. . I fto ino mo rozum, dorozumie sie, ze sóm jest rządzący i rządzeni. Jedni grajóm, drudzy słuchajóm. I trza se ustępować i ślebody dawać w muzyce tez.
Jeden: Idzies głębiej i głębiej, a dna jak nie było, tak nima..
Tromba: Bo to się trza casem tak zatracić, żeby cie nawet włosny pies wytropić nie zdoloł. Zatrać się, chłopce, pomiyndzy tymi dźwiękami.
Jedyn: Zatracona sie znalozła…
Tromba: Nie zatracona, ba znaleziona!
Jedyn: Oj, słónko jej chyba przygrzoło.
Drugi: Co dlo ludzi zawse było zatraceniem, dla ciebie było znalezieniem. Tyż-eś sie traciyła, kie nalozła, a jak nie nalozła, to sie nie traciyła.
(I z górolami tak samo ostało: jak ci się kie jaki górol ka straci, o znacy,ze abo ón cosi naloz, abo jego cosi nalazło. Taka wej natura. Óni tak majóm.)
Na Krupowej cimno się zrobiyło i od Babiej zacyno chłodym ciągnąć. Na polanie chłopcy watre skrzesali. Kie ogień buchnón w góre-zaśpiywali.A potem zacęliśmy śpiekulować o gwiazdach. A mgła już się zrobiła, ze nic nie było widać, a do chałpy daleko.
Jedyn: He, jaka mi ś’niej mędrolka, nie widzi tego, co pod nogami,a chciołoby wiedzieć co na niebie.
Tromba: Ceper wie swoje a baba tyz swoje wie.
Drugi: Ej,mała, jakozby Ci uwiezyć, kie syćko nieprawdóm stoi?
„Kie byś miała rozum i po tymu zdanie, to byś mnie kochała, za samo śpiywanie”. Wse Cie dziewce muzyka wodzi
I gadaj tu z góralami…
